Το (απίθανο) καφέ Boutique 1114 στα Ιωάννινα.
«Τι ακριβώς γιορτάζουμε σήμερα;» Η ερώτηση μου ήταν τίγκα στην ειρωνεία, καθώς παρατηρούσα τον Σπύρο να απλώνει τα μπαλόνια σε σχήμα καρδιάς στο καφέ Boutique 1114. Μπαλόνια. Πολλά μπαλόνια.
Και έτσι όπως έβρισκαν τη θέση τους στο ταβάνι, μερικά έσκαγαν (για κάποιον παράξενο λόγο) λες και συμβόλιζαν τα αισθήματα πολλών για τη συγκεκριμένη μέρα.
«Μα, καλά, είναι δυνατόν να έχετε πρόβλημα με την ημέρα του έρωτα;» ρωτούσα όποιον το έπαιζε σπασμένος. Μπορεί να μην ήμουν ο τύπος που “γιόρταζε”, αλλά κάποιες άλλες φορές ήμουν. Αν θέλεις να σπαστείς με κάτι άσε τη μέρα ήσυχη – σπάσου καλύτερα με τον εαυτό σου που δεν βρίσκει την αγάπη.
«Εμείς γιορτάζουμε κάθε μέρα…» μου λέει ο άλλος που έχει σχέση. Εντάξει, δεν είπα τίποτα. Τα γενέθλια σου γιατί τα γιορτάζεις τότε; Κάθε μέρα μεγαλώνεις, αλλά εκείνη τη μια μέρα κάθε χρόνο γουστάρεις να ανοίγεις μπουκάλια στο Au Bar.
Όλα στη ζωή είναι σύμβολα: αυτό είναι και η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου – όπως γιορτάζουμε την κάθε μας μέρα, είναι ευκαιρία να γιορτάσουμε και σήμερα ακόμη περισσότερο.
«Προλαβαίνω να ερωτευτώ;» Τα παιδιά με κοιτούσαν στραβά. Είχαμε βγει για καφέ, μια από τις σπάνιες μέρες αυτή της εβδομάδας που δεν έβρεχε στα Γιάννενα.
Εντάξει, με κοιτούσαν λίγο πιο “στραβά”…
«Να ερωτευτείς μέσα σε μισή μέρα;» με ρώτησε ο Σπύρος.
«Ναι, γιατί; Που είναι το παράξενο;»
«Μα, πότε θα προλάβεις να τη γνωρίσεις καλά, να χτίσεις συναισθήματα για αυτή;»
Χαμογέλασα. «Σπύρο, την κοπέλα που θα βρω τη γνωρίζω ήδη – είναι η “οποιαδήποτε”. Τα συναισθήματα υπάρχουν ήδη μέσα μου, έτοιμα. Τα έχω χτίσει εδώ και πολύ καιρό. Το μόνο που μένει είναι ο “άνθρωπος-σύμβολο” για να του τα χαρίσω…»
«Πάλι φιλοσοφίες ο Αλέξης» πρέπει να σκέφτονταν μαζί με τον αδερφό μου. Ναι, φιλοσοφίες. Το έχω αποδεχτεί πια ότι είμαι ένας παρλαπίπας της αερο-φιλοσοφίας. Μπορώ να πω και πιο χαλαρές παπαριές όμως αν θέλουν…
«Σπύρο, θέλεις να σε κάνουμε μοντέλο;»
«Εγώ…; Τι λες ρε;» μου απάντησε τραβώντας το σώμα του πίσω.
«Ναι ρε, γιατί; Ο David Gandy τι παραπάνω έχει από σένα; …πέραν, φυσικά, από το Απολλώνειο σώμα, τα γαλάζια μάτια, την εμπειρία στην πασαρέλα κλπ.»
Τέλος πάντων, εγώ με την κάμερα στο χέρι θα φωτογραφήσω όποιον βρίσκεται μπροστά μου θέλει δεν θέλει.
«Φωτογραφίες η μπουνιές; Διάλεξε…»
Αυτό το πλάσμα, αλήθεια, παράγει τίποτε πέραν από κουτσουλιές; Μην μου πείτε “γούρι”…
Φεύγοντας από το Boutique, περπατήσαμε μέχρι τη νομαρχία, τρέξαμε να ξεφύγουμε από τα εκατοντάδες περιστέρια που βομβάρδιζαν κουτσουλιές σαν καμικάζι του Pearl Harbor και καταλήξαμε να πάρουμε μερικές ανάσες (και αρκετή χοληστερίνη) στο Motley.
Μια μουντάδα γενικότερα…
<
 |
| «Και μου στέλνει η Τούλα: “Γιώργο, θέλεις να γίνεις ο Βαλεντίνος μου;”» |
 |
| «Αχαχαχαχαχαχα!» |
 |
| «Έι, το άλλο με την Τούλα στο είπα;» |
 |
| Επειδή “και καλά” είμαστε σε fashion blog, στα αριστερά γυαλί Persol, στα δεξιά Richmond. |
 |
| Motley, απλά… |
Εγώ και ο Σπύρος μοιραστήκαμε μια pizza special (καταραμένη διατροφή, είχα τρεις μήνες να φάω…) και ο Γιώργος “χτύπησε” έναν κορμό. Εξαφανίζοντας το αλμυρό, συνέχισα και σε ένα αγαπημένο cheesecake.
 |
| «Ελαφρύ φαίνεται.» |
 |
| Cheesecake: Το μόνο γλυκό που δεν μου φέρνει στο νου ένα έμφραγμα. |
Και η κατανάλωση συνεχίστηκε με το νεοαφιχθέν μέλος της παρέας, τον Γιώργο τον μπάρμαν, που σερβιρίστηκε μια “διαιτητική” βάφλα.
«Μα, κοιτάξτε, έχει γιαουρτάκι, μέλι και καρύδια; Δεν είναι ένα ισορροπημένο γεύμα;»
«Ναι, Γιώργο, απόλυτα ισορροπημένο – για τρία άτομα…»
Θα το βρείτε στο λεξικό δίπλα στη λέξη: “Δίαιτα”.
Και μέσα στη ζάλη της ζάχαρης και στη μυρωδιά του φρέσκου καφέ, μου ήρθε πάλι όρεξη για παπαρο-φιλοσοφίες:
«Παιδιά, πείτε μου χρόνια πολλά.»
«Γιατί ρε Alex, είδες καμία καλή εδώ γύρω;»
«Σήμερα δεν γιορτάζουν οι ερωτευμένοι;» τους είπα μασώντας την τελευταία μπουκιά από το cheesecake. «Ε, ποιος ταιριάζει περισσότερο στην περιγραφή από έναν μεγάλο εγωιστή;»
Πάλι με κοιτούσαν στραβά. «Γιορτάζω ρε! Είμαι ερωτευμένος με τον εαυτό μου!» Εντάξει, φάτε. Δεν μιλάω άλλο – για σήμερα.
Μέσα στην πλάκα, όμως, μπορεί να παρεξήγησαν το νόημα.
Μπορεί να είμαι ερωτευμένος με τον εαυτό μου, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ψάχνω μια γυναίκα για να την κάνω κομμάτι δικό μου, κομμάτι του εαυτού μου. Και να την ερωτευτώ σαν να είμαστε ένα, εγωιστικά.
Η Checklist είναι ένα δι-εβδομαδιαίο newsletter για την παραγωγικότητα, τους στόχους, τη ζωή στο εξωτερικό, τη διαχείριση του χρόνου και ότι επηρεάζει τη ζωή μας.
Γίνε μέλος μαζί με 800+ αναγνώστες για να λαμβάνεις την Checklist στο email σου.
Η κάνε κλικ εδώ για να μάθεις περισσότερα.
I really have no idea any more what to call your blog, fashion or lifetstyle? I think I will take both.
Your writing is amusing and literate.
I "hate" you for the motley images right now!
My stomach still hurt from a second day date at motley and I really need my coach to sue them for destroying my healthy eating plan lol.
Being in love with yourself isn't really selfish I believe.
Hope you had a great day anyway.
You own me a motley waffle.
Με μπερδεψες σημερα Αλεξη με τις φιλοσοφιες σου 😉 Εκτος αυτου η γνωμη μου ειναι οτι η ημερα αυτη δεν ειναι συμβολισμος αλλα απλα μια απορροια του καταναλωτισμου και της μαζικης διασκεδασης/συνασθηματων κτλ.. Οπως αντιστοιχα εχουν καταντησει κ αλλες γιορτες βεβαια.. Επιτελους λιγη πρωτοτυπια πια, ακομα και οι "γιορτες" ειναι τοσο στημενες..
@adeola: Well, this blog begins from fashion and may end up anywhere… So, it could be even more than those two. 😉
And about the waffle… Ok!
@barack: μην νομίζεις, συνήθως κι εγω μπερδεύονται με τον εαυτό μου… :p
Οσον αφορά του Αγίου βαλεντινου, ναι, ειναι εμπορικοποιημενη αγάπη, αλλα λέω, ειναι που ειναι μαλακία, γιατί να μην το δούμε ως αφορμή για κάτι ωραίο;