Ποια είναι, τελικά, η καλύτερη μηχανή για καφέ με κάψουλες;

Σύνοψη του άρθρου: Οι περισσότερες μηχανές με κάψουλα είναι απλά ακριβοί βραστήρες νερού, με “στιγμιαίο” καφέ σε κάψουλα. Οι Nespresso κάνουν τη δουλειά τους, αλλά όχι καλό καφέ. Τον καλύτερο καφέ από κάψουλα τον κάνουν οι μηχανές της Illy με το σύστημα Iperespresso. Και το καλύτερο σημείο για να τις αγοράσετε είναι το Γερμανικό Amazon που στέλνει και δωρεάν στην Ελλάδα, από αυτό εδώ το link.

Τα τελευταία χρόνια, όσο μπόρεσα, γύρισα τα καλύτερα καφέ στην Ελλάδα, αλλά και σε αρκετές πόλεις της Ευρώπης. Με άλλα λόγια, τον αγαπάω τον καφέ και το ψάχνω το πράγμα. Και τα μαγαζιά που αγαπάω πολύ, κατά κύριο λόγο, ψήνουν τα ίδια τον καφέ τους ή έστω σερβίρουν καφέ που έχει φτιαχτεί τέλεια.

Οπότε, είναι εύλογη η απορία, βλέποντας τον τίτλο του post, να αναρωτηθεί κανείς: “Γιατί αυτός ο και-καλά λάτρης του καφέ πίνει καφέ από κάψουλα;”. Ε, αυτό είναι κάτι που αναρωτιόμουν πρόσφατα κι εγώ…

Ότι θα πιω έναν καφέ τουλάχιστον την μέρα, θα τον πιω. Για πολλά χρόνια, η ιεροτελεστία της μέρας μου ήταν να ξυπνήσω, να ντυθώ και να πάω στο στέκι της εκάστοτε περιόδου να πιω έναν διπλό cappuccino. Πάντα είχα στέκι ένα μαγαζί που έκανε καλό καφέ. Όχι αναγκαστικά στο επίπεδο των Αθηναίων roasters, αλλά σίγουρα όσο καλύτερος μπορούσε να γίνει ένας καφές του εμπορίου.

Γιατί έμπλεξα με τις κάψουλες;

Είχα κάνει παλαιότερα την πρώτη μου προσπάθεια για “καλό καφέ” στο σπίτι και είχα αγοράσει μια μικρή μηχανή espresso, από τις κανονικές με το portafilter. Όχι από ανάγκη: Ήθελα απλά να το παίξω μάγκας.

Έπαιρνα, λοιπόν, έτοιμο κομμένο κόκκο (γιατί δεν είχα κόφτη), τον έβαζα επιμελώς στο portafilter, το κλείδωνα και πατούσα το κουμπί. Το αποτέλεσμα ήταν τις περισσότερες φορές απογοητευτικό – και η όλη διαδικασία, μαζί με το καθάρισμα που έπρεπε να κάνω κάθε φορά σε πέντε διαφορετικά σημεία για έναν γαμημένο καφέ, έκαναν τη διαδικασία να χάνει το νόημά της.

Σύντομα, η κανονική εσπρεσιέρα έφαγε άκυρο. Και πέρασε καιρός, όπως και πριν, με καφέ μονάχα απ’ έξω.

Η πρώτη μου επαφή με μηχανή με κάψουλες ήταν δύο χρόνια μετά, στην εταιρία που έκανα την πρακτική μου. Η κοντινότερη καφετέρια ήταν το κυλικείο του κτιρίου, όπου ας πούμε ότι προτιμούσα να πιω χυμό πορτοκάλι μετά από βούρτσισμα δοντιών. Στη μηχανή του γραφείου, όμως, αγοράζαμε ο καθένας τις κάψουλές του και όποτε θέλαμε φτιάχναμε καφέ – σε ένα λεπτό.

Τότε, συνειδητοποίησα ότι μπορούσες να έχεις ένα αρκετά καλό αποτέλεσμα espresso από μια κάψουλα και χωρίς την ανάγκη για τεράστιες διαδικασίες προετοιμασίας και καθαρίσματος.

Η μηχανή εκείνη ήταν η Χ1 της Illy (Iperespresso) την οποία στάμπαρα, αλλά (τότε) έκανε γύρω στα 250€, οπότε θεώρησα πως δεν άξιζε η αγορά της.

Η μέρα που απέκτησα λόγο να κάθομαι σπίτι.

Πριν από κάμποσο καιρό, αποφάσισα να πάρω το πανεπιστήμιο στα σοβαρά. Ε, με την επιλογή μου αυτή άλλαξε ολόκληρη η ζωή μου: Τέρμα τα τρίωρα στο καφέ με το iPad, τέρμα το “ξύπνησα και πάω για έναν καφέ και βλέπουμε…”. Τέρμα πολλά που ήξερα.

Κι ένα πράγμα που δεν ήξερα, είναι ότι ακόμη και οι δύο ώρες που κάποτε θα αφιέρωνα σε έναν γρήγορο καφέ, θα ήταν πια πολύτιμες. Τα μεσημέρια ήμουν στο πανεπιστήμιο, τα απογεύματα στο σπίτι.

Με άλλα λόγια, ξέχασα τι είναι το έξω. Και ο καφές που έπινα, πια, ήταν κάνα τυχαίο απόγευμα όταν περνώντας έξω από τα Μικέλ έπαιρνα ένα φρέντο εσπρέσο πακέτο με 2€.

Κάπου εδώ, συνειδητοποίησα ότι θα με βόλευε να μπορώ να πίνω έναν φρέντο στο σπίτι μου, όταν ξυπνάω. Και η μόνη επιλογή που είχα στο μυαλό μου, ήταν μια μηχανή με κάψουλα.

Τα καλά και τα (πολύ) κακά των συστημάτων με κάψουλα.

Πρώτα απ’ όλα ας δούμε τι ακριβώς είναι ο espresso: Ζεστό νερό (όχι βραστό) περνάει υπό πίεση μέσα από τον κομμένο καφέ (που είναι πατημένος). Το χαρακτηριστικό της όλης διαδικασίας (που τον διαφοροποιεί από τον καφέ φίλτρου) είναι η πίεση του νερού, μέσω της οποίας γίνεται η εκχύλιση πιο γρήγορα.

Οπότε, προτού ακόμη μιλήσουμε για συγκεκριμένα συστήματα, αναφέρω ότι τα περισσότερα από τα συστήματα με κάψουλες δεν φτιάχνουν πραγματικό espresso. Καλά, στην ουσία καμία κάψουλα δεν φτιάχνει αληθινό espresso, αλλά υπάρχει μια που το προσεγγίζει καλύτερα απ’ όλες. Θα καταλήξω και σε αυτό…

Ποιες κάψουλες (και μηχανές) θα πρέπει να αποφύγεις.

Οι πιο απομακρυσμένες από τον αληθινό espresso μηχανές, είναι ουσιαστικά στιγμιαίοι καφέδες (όπως εκείνοι σε φακελάκι) που απλά μπαίνουν σε περιτύλιγμα κάψουλας. Η μηχανή, το μόνο που κάνει, είναι να ρίχνει βραστό νερό (υποτίθεται με πίεση, αλλά…) πάνω από τη σκόνη.

Στην ουσία, το μόνο που αγοράζεις, είναι έναν υπερτιμολογημένο βραστήρα νερού.

Τα συστήματα που το κάνουν αυτό είναι το Dolce Gusto και το Tassimo. Αντί να πάρεις μια τέτοια μηχανή, μπορείς κάλλιστα να αγοράσεις στιγμιαίο καφέ και να βράζεις το νερό στο μπρίκι. Και πες το “espresso” αν σου αρέσει. Τι να πω; Αν σε φτιάχνει πες το και “Johnny Blue”…

Espresso πάντως δεν είναι – και το αποτέλεσμα είναι ένα καμένο σίχαμα που φαντάζομαι ότι έχει παρόμοια γεύση με το στάσιμο βροχόνερο μετά την έκρηξη του Βεζούβιου.

Ποιες κάψουλες κάνουν τη δουλειά τους, αλλά…

Προχθές διάβαζα στη Wikipedia για το budget ενός γνωστού videogame. Το παιχνίδι, που λέτε, κόστισε 25 εκατομμύρια για να δημιουργηθεί – και ακόμη 25 εκατομμύρια για το marketing! Δηλαδή, με τα λεφτά που έδωσαν για να το προμοτάρουν, θα μπορούσαν να φτιάξουν και το sequel!

Αυτή είναι η ιστορία και της Nespresso, η οποία χρησιμοποιεί κάθε τρικ του καταλόγου των marketers για να μας πείσει ότι “κάνει τον καλύτερο espresso” – πράγμα που φυσικά δεν ισχύει.

Ναι, είναι ωραία η φάτσα του Κλούνεϊ – θα ήθελα να κάνω μια μπαρότσαρκα μαζί του. Ναι, τα καταστήματα της Nespresso είναι ψαρωτικά, αφού αντιγράφουν το ύφος των καταστημάτων ακριβών ρούχων (βλέπε Louis Vuitton).

Εν τω μεταξύ, τόσο οι Dolce Gusto όσο και οι Nespresso, ανήκουν στην ίδια εταιρία, τη Nestle.

Και είναι ένα κλασσικό παράδειγμα market diversification στρατηγικής, με λογική: “Ας πουλήσουμε ακριβούς βραστήρες νερού και πανάκριβο στιγμιαίο καφέ (Dolce Gusto) σε όσους δεν έχουν ιδέα από καφέ, και ας πουλήσουμε ακριβές μηχανές για κάψουλες και ακριβές κάψουλες που παράγουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα (Nespresso) σε όσους νομίζουν ότι είναι ο George Clooney”.

 “What else?”

Ο καφές τους “πίνεται”, αλλά δεν είναι τίποτα το εξαιρετικό – κι αυτό αν αγνοήσουμε τις βλαμμένη, μαρκετίστικη προσπάθειά τους να Ιταλικοποιήσουν κάθε κομμάτι του προϊόντος, όπως τα χαζά ονόματα των 50 καφέδων τους (ποιο το νόημα να έχεις 50 “χαρμάνια”;) σε φάση “Volluto”.

Ποιες είναι, τελικά, ρε σνομπ-reviewer οι καλύτερες κάψουλες – και γιατί;

Και αφού έκραξα τα περισσότερα προϊόντα κάψουλας της Ελληνικής αγοράς, πάμε στην δική μου επιλογή – που τυχαίνει να είναι και το σύστημα που δοκίμασα πρώτο απ’ όλα: Το Iperespresso της Illy.

Πρώτα απ’ όλα, η Illy, σαν εταιρία, είναι ένας κλασσικός πρεσβευτής του Ιταλικού Espresso – κομμάτι στο οποίο η Nestle δεν έχει καμία σχέση (παρά τα Ιταλογενή ονόματα στα “χαρμάνια” της).

Δεύτερον, το κλασσικό blend της Illy, γενικά μου αρέσει, ως αυτό που είναι (δηλαδή συγκεκριμένα Ιταλικό blend για espresso με crema).

Τρίτον, το σύστημά τους (Iperespresso) έχει μια πατενταρισμένη κατασκευή που πραγματικά προσεγγίζει την πραγματική διαδικασία του espresso, και στο φλυτζάνι αφήνει μια υπέροχη κρέμα που πραγματικά εισχωρεί και μέσα στον καφέ (και όχι σαν τα Nespresso που στέκεται στην κορυφή σαν αφρόγαλα πάνω σε καφέ φίλτρου).

 Οι Iperespresso κάψουλες της Illy.

Βασικά, αυτή είναι η κύρια διαφορά: Εκεί που οι άλλες μηχανές παράγουν κάτι σε (αποτυχημένο) καφέ φίλτρου, η Iperespresso φτιάχνει “espresso” από κάψουλα.

Δεν λέω ότι είναι ο καλύτερος καφές που έχω πιεί στη ζωή μου (φυσικά και ΔΕΝ είναι) – αλλά είναι ο καλύτερος καφές σε κάψουλα που έχω πιεί, και τον απολαμβάνω μια χαρά όταν ξυπνάω και έχω ήδη φτιάξει ένα freddo espresso με την τσίμπλα στο μάτι, μέσα στο σπίτι μου, χωρίς βαβούρα και ακαταστασία.

Αυτή είναι η Illy μηχανή που πήρα μόνο με 50€ και προς το παρόν αποδεικνύεται γαμάτη!

Ακόμη, βοηθάει πολύ που η Illy αποφάσισε να κάνει επιθετική προώθηση των μηχανών της και τις πουλάει συχνά με 50€ τη μηχανή (!) που ήταν και ο λόγος για τον οποίο χτύπησα μια με το που είδα τη διαφήμιση στο internet. Λογικά θα κάνω και αναλυτικό review κάποια στιγμή, αλλά προς το παρόν, είμαι πολύ ικανοποιημένος.

Οπότε…

…αν θες να πιεις τον καλύτερο δυνατό καφέ, θα πρέπει είτε να πας σε ένα από τα καλύτερα καφέ στην Ελλάδα, είτε να κάνεις πολύ κόπο στο σπίτι σου.

Αν, όμως, θες να πίνεις έναν αξιοπρεπή espresso με μεγάλη ευκολία, τότε αγόρασε τα συστήματα με κάψουλες της Illy.

Από που να το αγοράσεις; Από ότι έχω δει, τις καλύτερες τιμές τις έχει το Γερμανικό Amazon, που στέλνει δωρεάν και στην Ελλάδα (και ως Amazon έχει το καλύτερο customer support – σε αντίθεση με πολλές Ελληνικές αντιπροσωπείες). Για να βρείτε τις κάψουλες στο Amazon, κάντε κλικ εδώ.

Αυτά!