Bang to Basic (2012-2017) was a Greek blog about menswear (and anything else that made life interesting). This category, includes most of the posts written for the blog. For more info, see: http://emexezidis.com/about-bang-to-basic
There are 62 posts filed in Posts from Bang to Basic (this is page 1 of 9).
Πριν από περίπου πέντε χρόνια, ξεκίνησα ένα blog για το αντρικό ντύσιμο.
Ο βασικός λόγος ήταν πως (στην ηλικία των 21) ήθελα να μάθω πως να ντύνομαι καλύτερα, και διαβάζοντας τα ξένα blog της γνωστής ως #menswear φάσης, ένιωθα πως υπήρχε έλλειψη μιας αντίστοιχης πηγής στα Ελληνικά.
Έτσι έφτιαξα το Bang to Basic – σχετικά με τη φιλοσοφία ενός ντυσίματος που έκανε bang χρησιμοποιώντας τα πιο basic αντρικά ρούχα.
Αυτό το καλοκαίρι (μαζί με τον φίλο Βαγγέλη) επισκέφθηκα μια πόλη που είχα βάλει στο μάτι εδώ και πολλά χρόνια: Το Τόκιο.
Έμεινα 20 μέρες, κατά την διάρκεια των οποίων γύρισα τις περισσότερες περιοχές, έμεινα σε 5 διαφορετικά σημεία και είδα (έστω και επιφανειακά) τα περισσότερα πρόσωπα της πόλης.
Κι επειδή το να γράψεις για το Τόκιο γεμίζει άνετα βιβλίο, θα προσπαθήσω να δώσω μια ιδέα του τι έζησα, μέσα από μια σειρά 20 συμπερασμάτων για την πόλη, τους κατοίκους και τη ζωή εκεί γενικότερα.
Μετά από αρκετό καιρό, επιτρέψτε μου ένα post όπου θα γράφω παίρνοντας το θέμα “ντύσιμο” στα σοβαρά.
Ξεκίνησα το blog αυτό κάπου το 2012, επηρασμένος από τα (hashtag)menswear ξένα blog της περιόδου και από τα αντίστοιχα streetwear (σε φάση hypebeast) μιας και δεν έβρισκα αντίστοιχο υλικό στα Ελληνικά.
Παράλληλα, αφού προσπαθούσα να φτιάξω μια βασική φιλοσοφία για το “πως μπορώ να ντύνομαι ωραία με εύκολο τρόπο”, θεώρησα πως θα μπορούσα να καταγράφω παράλληλα και τις ανακαλύψεις μου στο internet.
Σε αυτή τη διαδικασία, ένα βασικό πρόβλημα ήταν τα παπούτσια: Τα “αθλητικά” που κυκλοφορούσαν πολύ στην Ελλάδα εκείνο τον καιρό ήταν κάτι μπουρδελέ, πανηγυρτζίδικα Nike με αερόσολες και τρελά χρωματάκια ή η κλασσική χολέρα που λέγεται “σταράκια”.
Σημείωση: Το άρθρο δεν είναι ενημερωμένο για το 2020.
Σαν παιδάκι είχα διάφορες ιδέες για εφευρέσεις που θα ήθελα να φτιάξω όταν μεγαλώσω (πληροφορικάριος από μικρός, βλέπεις).
Κατά κύριο λόγο, σχεδίαζα κάτι φουτουριστικά κινητά με μεγάλες οθόνες, τα οποία τώρα πια τα έχουμε, και δεύτερον, φανταζόμουν “υπολογιστές” που τους φοράμε στον καρπό μας, το οποίο έγινε πραγματικότητα με τα σημερινά wearables, όπως το Apple Watch.
Οπότε, ως εδώ, το παρόν αποτελεί μια σχετικά βαρετή εξέλιξη των όσων φανταζόμουν μικρός.
Εκτός, ρε φίλε, από τα online deliverάδικα. Γιατί το ότι θα κάνω δύο κλικ και θα εμφανίζεται μαγικά το φαγητό στην πόρτα μου, δεν το είχα φανταστεί…
Για ένα blog που ξεκίνησε με κεντρικό(τατο) θέμα το αντρικό ντύσιμο, έχω αρκετό καιρό να γράψω ένα αυτάρεσκα καταναλωτικό post σε φάση «αγόρασε αυτά και αυτά γιατί είναι ωραίο να αγοράζεις πράγματα».
Σε μεγάλο βαθμό, έχει να κάνει με τη φάση της ζωής που βρίσκομαι τώρα (με το μυαλό μου δηλαδή 101% στο πανεπιστήμιο) αλλά και με το ότι όλο αυτό το κλίμα της “κρίσης” μου έδωσε ένα ακόμη κίνητρο προς το να μην σκέφτομαι συνέχεια να αγοράζω πράγματα.
Εννοώ, όταν το να αγοράζεις (και να καταναλώνεις) δεν είναι και τόσο βασική σου ανάγκη, οποιαδήποτε “κρίση” θα σε αγγίζει λιγότερο από πριν.
Παρ’ όλα αυτά, άνθρωποι είμαστε – το να φας τα λεφτά σου και να πάρεις κάποιο ωραίο gadgetάκι συνεχίζει να είναι μια δυνατή απόλαυση.
Οπότε, με αφορμή και την περίοδο των γιορτών, όπου όλοι αισθανόμαστε μια κάποια φαγούρα στην τσέπη μας, θα κάνω μια λίστα με τα 7 δώρα που θα έκαναν χαρούμενο έναν άνθρωπο σαν κι εμένα, αλλά και που θεωρώ πως έχουν και μια βασική χρησιμότητα.
Σύνοψη του άρθρου: Οι περισσότερες μηχανές με κάψουλα είναι απλά ακριβοί βραστήρες νερού, με “στιγμιαίο” καφέ σε κάψουλα. Οι Nespresso κάνουν τη δουλειά τους, αλλά όχι καλό καφέ. Τον καλύτερο καφέ από κάψουλα τον κάνουν οι μηχανές της Illy με το σύστημα Iperespresso. Και το καλύτερο σημείο για να τις αγοράσετε είναι το Γερμανικό Amazon που στέλνει και δωρεάν στην Ελλάδα, από αυτό εδώ το link.
Τα τελευταία χρόνια, όσο μπόρεσα, γύρισα τα καλύτερα καφέ στην Ελλάδα, αλλά και σε αρκετές πόλεις της Ευρώπης. Με άλλα λόγια, τον αγαπάω τον καφέ και το ψάχνω το πράγμα. Και τα μαγαζιά που αγαπάω πολύ, κατά κύριο λόγο, ψήνουν τα ίδια τον καφέ τους ή έστω σερβίρουν καφέ που έχει φτιαχτεί τέλεια.
Οπότε, είναι εύλογη η απορία, βλέποντας τον τίτλο του post, να αναρωτηθεί κανείς: “Γιατί αυτός ο και-καλά λάτρης του καφέ πίνει καφέ από κάψουλα;”. Ε, αυτό είναι κάτι που αναρωτιόμουν πρόσφατα κι εγώ…
Continue reading
Για την Αθήνα μπορούμε να πούμε πολλά, αλλά σίγουρα όχι πως δεν έχει καλά μέρη για καφέ.
Εντάξει, σαν λαός που αγαπάει τον καφέ, προσφέρουμε εξ’ αρχής το πιο πρόσφορο έδαφος για ξεφύτρωμα καφετεριών σε κάθε οικοδομικό τετράγωνο, αλλά τα τελευταία χρόνια αρχίζουμε να στηρίζουμε περισσότερο και αυτούς τους λίγους (του λεγόμενου τρίτου-κύματος του καφέ) που επιλέγουν να πάνε την δουλειά τους (ποιοτικά) ένα βήμα παραπέρα.
Έτσι, για μια πόλη που πράγματι έχει πολλές καλές επιλογές (δείτε ακόμη περισσότερες στο cofilter.me) παρακάτω μαζεύω τις δικές μου τέσσερις πιο αγαπημένες:
