Όταν ήμουν μικρός, που λέτε, έβλεπα πολύ Ιαπωνικό animation. Μου είχε κάνει τεράστια εντύπωση, το ότι οι τύποι είχαν φτιάξει ένα πωρωτικό κινούμενο σχέδιο, με 80+ επεισόδια, σχετικά με το σκάκι της Ιαπωνίας (το Γκο). Οι Ιάπωνες μπορούν, αν θέλουν, να κάνουν ακόμη και την μπιρίμπα να φαίνεται μαγευτική.
Έτσι και με τον καφέ. Ψάξτε ότι θέλετε για το third-wave κίνημα. Πρώτα θα βρείτε τα κλασικά ψώνια του καφέ από τη Νέα Υόρκη και αργότερα θα πετύχετε και κάναν Αυστραλό.
Μετά από βαρετή επανάληψη γυαλιστερών φωτογραφιών και “πιασάρικων” εννοιών, όμως, αν είστε τυχεροί, ίσως και να ανακαλύψετε κάτι σαν κι αυτό: Continue reading →
Πιθανότατα δεν έχετε δει την έννοια third-wave coffee – και αυτό ισχύει για το 99% του πληθυσμού. Κατά τα άλλα, ίσως να το πήρε το μάτι σας online, σε κάποιο τυχαίο άρθρο, ή σε κάνα φυλλάδιο από εκείνη την ωραία καφετέρια που επισκεφθήκατε.
Πραγματικά, οι μόνες περιπτώσεις που εγώ έχω δει τις λέξεις “third-wave coffee” σε Ελληνικά άρθρα, είναι στο copy που γράφω ο ίδιος.
Υπάρχει, όμως, πιθανότητα να αρχίσετε να το βλέπετε περισσότερο, ίσως όχι απαραίτητα με ατόφιο το όνομα, αλλά έμμεσα, με αναφορά στα στοιχεία που το αποτελούν: speciality coffee, single-origin bean, artisanal, latte art…
Σημείωση: Αυτό το άρθρο γράφτηκε κάπου στο 2014. Από τότε έχουν αλλάξει πολλά πράγματα, που χρειάζονται νέο άρθρο για να ειπωθούν.
1. Starbucks:
Θυμάμαι την infamous παρουσίαση που είχε κάνει ο πρόεδρος τους σε ένα keynote δίπλα στον Steve Jobs. Είχε πει κάτι του στυλ: «Κάθε λεπτό ανοίγει ένα Starbucks κάπου στον κόσμο».
Sorry. “7 τη μέρα” ήταν. (Το έσβησαν το παλιό βίντεο, αλλά έβαλα ένα αντίστοιχο)
Ε, στην περίπτωση της χώρας μας, κλείνει ένα Starbucks ανά δευτερόλεπτο. Αυτό συμβαίνει γιατί η εταιρία μπήκε σε μια πολύ περίεργη αγορά όσον αφορά τον καφέ.
Τα Starbucks βασίζονται σε κάτι παχυντικά ροφήματα με κρέμες και σιρόπια που εμείς οι Έλληνες δεν γουστάραμε ποτέ, επιμένουν να ονομάζουν τον Frappe ή τον Freddo Espresso με κάτι δικά τους περίεργα ονόματα και (ω!) είναι self-service παίζοντάς το παράλληλα premium.
Βλέπεις, το να πάω στο Speaty Press & Coffee και να περιμένω όρθιος για να πάρω τον καφέ μου δεν με χαλάει καθόλου, αφού (πέραν του ότι είναι καλός καφές) είναι τζαμπέ-ολέ. Από την άλλη, να έρθω στο Starbucks σου και να παίξω ορθάδικο για να ακριβοπληρώσω μια άγευστη σαβούρα, that’s not for me!
Ούτε νομίζω πως παγκοσμίως προτιμάνε τα Starbucks για τον καφέ τους: Απλώς θεωρούνται το free WiFi spot του πλανήτη – άλλο ένα πράγμα που δεν κάνουν οι Έλληνες, πέραν από κάτι ψώνια σαν κι εμένα που θέλουμε να επιδεικνύουμε τα λάπτοπ μας δημοσίως.
Κάποιοι άνθρωποι αγαπούν τη φύση. Άλλοι αγαπούν το σπίτι τους. Ε, κάποιοι άλλοι ανώμαλοι (όπως εγώ) αποτελούν την πανίδα των coffee shops.
Αυτό γιατί αγαπάω το (online ή print) διάβασμα, το άραγμα και τον (καλό) καφέ. Επίσης, αγαπάω πολύ το έξω, οπότε το πρώτο πράγμα που κάνω όταν ξυπνήσω είναι να πλυθώ, να ντυθώ και να βαρέσω ένα σπριντάκι έξω από την πόρτα του διαμερίσματος, με το νυχτερινό όνειρο ακόμη μπροστά στα μάτια μου.
Κάποτε ο κόσμος είχε φάει κόλλημα με την γευσιγνωσία κρασιού. Λογικό, στην ποζεράδικη νεόπλουτη Ελλάδα των 90s. Μετά τους πέρασε και το γύρισαν στην (φθηνότερη) γευσιγνωσία μπύρας.
Κανείς, όμως, δεν είχε καταλάβει ότι η πραγματική μαγεία κρύβονταν (με πολύ undercover τρόπο) σε εκείνο τον σιχαμερό, στιγμιαίο καφέ που γέμιζε το φραπεδοπότηρό τους. Γιατί, ο καφές, κανονικά είναι κάτι το πολύ ανώτερο από κάθε κρασί, κάθε μπύρα, κάθε ετοιματζίδικο ρόφημα…
Αυτή είναι η οδός Μουλαιμίδου, ακριβώς μπροστά από την δημοτική βιβλιοθήκη των Ιωαννίνων.
Η μεγάλη ντροπή ήταν όταν εγώ, ένα ψώνιο σχετικά με τις γνώσεις μου για τα Γιάννενα, έμαθα το Motley από μια Πολωνέζα φίλη μου που έκανε Erasmus εδώ. Μια τουρίστρια, ουσιαστικά, μου έβαλε τα γυαλιά στην έδρα μου.
Μπορώ να διακαιολογηθώ όμως: Μόνο μια γυναίκα θα μπορούσε να έχει αυτήν την εξελιγμένη έκτη αίσθηση που την οδηγεί σαν GPS στην κοντινότερη (και παχυντικότερη) πηγή βάφλας. Γιατί, η πρώτη μου εμπειρία με το Motley ήταν ο τρόμος ενός υγιούς ανθρώπου μπροστά σε μια ζωντανή αρτηριοσκλήρυνση: Βάφλα, μερέντα, σαντιγί, κεράσια, αμαρτίες.
